കുട്ടികളുടെ ജീവിതത്തിലെ പിരിമുറുക്കങ്ങള്‍

സ്ട്രെസ്സ് അല്ലെങ്കില്‍ പിരിമുറുക്കം ജീവിതത്തിലെ ഒരു അവിഭാജ്യ ഘടകമാണിത്. ഇന്നു ടെന്‍ഷന്‍ ഇല്ലാത്ത ആരുമില്ല. അതിനു പ്രായമോ, കാലമോ, ജാതിയോ മതമോ ഒന്നും പ്രസക്തമല്ല. ചെറിയ കുട്ടികളില്‍ പോലും ടെന്‍ഷന്‍ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു. സാധാരണ സംഭാഷണങ്ങളില്‍ പോലും സ്ഥിരമായി കേള്‍ക്കുന്ന വാക്കുകളാണ് ഹൊ! എന്തൊരു  ടെന്‍ഷന്‍. എനിക്കീയിടയായി ഭയങ്കര ടെന്‍ഷനാണ് എന്നൊക്കെ. ടെന്‍ഷന്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളെയും സ്ട്രെസ്സ്  എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാം. ആ സാഹചര്യങ്ങള്‍  അഥവാ കാരണങ്ങള്‍ പലതരത്തിലുള്ളവയാകാം. കുടുംബപരമോ സമൂഹത്തിലെ ചിട്ടകളോടും പെരുമാറ്റങ്ങളോടും ബന്ധപ്പെട്ടതോ ഒക്കെ ആകാം.

ആധുനിക ജീവിത രീതിയിലും കുടുംബഘടന (family Structure) യിലും വന്നിരിയ്ക്കുന്ന  മാറ്റങ്ങള്‍ സ്ട്രെസ്സ് വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതില്‍ നല്ല പങ്കു വഹിക്കുന്നുണ്ട്. സ്ട്രെസ്സിന്റെ കാഠിന്യം അഥവാ ഒരു വ്യക്തിയെ ഇതെല്ലാം എത്രമാത്രം ബാധിക്കുന്നു എന്നത് കുറെയൊക്കെ വ്യക്തിയുടെ സ്വഭാവത്തെ അനുസരിച്ചിരിക്കും. ടെന്‍ഷന്‍  ഉണ്ടാക്കാവുന്ന സാഹചര്യങ്ങളെ നമ്മള്‍ എങ്ങനെ നേരിടുന്നു എന്നത് അതിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്. ചിലര്‍ക്ക്  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ വലിയ ടെന്‍ഷന്‍  ഉണ്ടാക്കും. മറ്റു ചിലര്‍ വലിയ  ബുദ്ധിമുട്ടുകളെ പോലും ആത്മനിയന്ത്രണത്തോടും ശാന്തതയോടും കൂടി നേരിടും. അതായത്, സാഹചര്യങ്ങളെ  നേരിടാനുള്ള  കഴിവ് എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരുപോലെയാവില്ല. കയ്പുള്ള ജീവിതാനുഭവങ്ങളെ സമനില തെറ്റാതെ നേരിടാനും ശാന്തതയോടും വിവേകപൂര്‍വ്വവും കൈകാര്യം ചെയ്യാനുമുള്ള കഴിവാണ് സ്ട്രെസ്സിനെ അതിജീവിക്കാന്‍ നമ്മെ സഹായിക്കുന്നത്.

ഇന്നത്തെ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ ജീവിതത്തില്‍ സ്ട്രെസ്സ് ഒരു വലിയ വെല്ലുവിളിയായിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ്. അതിന്റെ ഒരു പ്രധാന കാരണം ഇന്നത്തെ വിദ്യാഭ്യാസ രീതിയും, വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുന്ന മത്സര പ്രവണതയുമാണ്. മത്സരബുദ്ധിവിദ്യാഭ്യാസത്തിൻ്റെ പ്രാരംഭതലത്തില്‍ (primary level) തന്നെ തുടങ്ങുന്നു ഇതില്‍  പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കുന്നത് മാതാപിതാക്കളാണ്. എല്ലാ മാതാപിതാക്കളും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് തൻ്റെ കുട്ടി എല്ലാ രംഗത്തും  (field)  മുന്നിലെത്തെണമെന്നാണ്. അങ്ങനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് പറയാന്‍ വയ്യ. പക്ഷേ ആ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാനുള്ള ശ്രമത്തില്‍ പലപ്പോഴും അവര്‍ തന്റെ കുട്ടിയുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ മറന്നുപോകുന്നു. കുട്ടിയുടെ സ്വാതന്ത്യ്രത്തെ മരവിപ്പിക്കുന്നു. മത്സരം(competition) നഴ്സറിയില്‍ തന്നെ തുടങ്ങുന്നു. ഒരു നല്ല സ്ക്കൂളില്‍ പ്രവേശനം കിട്ടാന്‍കുട്ടിയെ തയ്യാറാക്കുന്ന മാതാപിതാക്കള്‍ പലപ്പോഴും കുട്ടിയുടെ കഴിവിന്റെ പരിമിതികളെ അതിലംഘിക്കുന്നു. 3 വയസ്സായ കുട്ടിയെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു പഠിപ്പിക്കുന്നു.  അവര്‍ കളിക്കേണ്ട സമയത്ത്  അക്ഷരമാല (alphabets) 1 മുതല്‍ 100വരെ എണ്ണല്‍ nursery ryhmes, ഇംഗ്ളീഷില്‍ അഭീവാദ്യം (greetings) കൂടാതെ പാട്ട്, ഡാന്‍സ് എന്നിവയിലെല്ലാം വ്യാപൃതമാക്കുന്നു. അതോടെ കുട്ടിയുടെ ടെന്‍ഷന്‍ തുടങ്ങുകയായി. പിന്നെ ദിവസം പ്രതി ടെന്‍ഷന്‍കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. സ്ക്കുളില്‍ പ്രവേശനം കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അടുത്തത് ക്ളാസ്സില്‍  ഫസ്റാകണം. അത് പഠനത്തില്‍ മാത്രമല്ല സ്ക്കുളിലെ എല്ലാ പാഠ്യേതര പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും പങ്കെടുക്കുകയും അതിലെല്ലാം ഒന്നാം സ്ഥാനം നേടുകയും വേണം. അമ്മയുടെയോ അച്ഛന്റെയോ  കുട്ടുകാര്‍ വീട്ടില്‍ വന്നാല്‍ അവരുടെ  മുന്നില്‍ കൂട്ടി ഒരു പ്രദര്‍ശന വസ്തുവായിത്തിരുന്നു അറിയുന്ന എല്ലാകലകളും ചിലപ്പോള്‍ അറിയാത്തവയും അതിഥികളുടെ  മുമ്പില്‍ അവതരിപ്പിക്കുകയും വേണം. അങ്ങനെ മാതാപിതാക്കളുടെ മോഹങ്ങള്‍ ളുടെ  മുമ്പില്‍ അവതരിപ്പിക്കുകയും വേണം. അങ്ങനെ മാതാപിതാക്കളുടെ മോഹങ്ങള്‍  വര്‍ദ്ധിക്കുന്നതോടൊപ്പം  കുട്ടിയുടെ  സ്ട്രെസ്സും വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു. മാതാപിതാക്കളുടെ  പ്രതിക്ഷകള്‍ക്കൊപ്പം ഉയരാന്‍ കഴിയാതെ വന്നാല്‍  കുട്ടിയില്‍ കുറ്റബോധം  നാമ്പെടുക്കും.   അതു വിട്ടുപോകാത്ത സ്ട്രെസ്സ് ആയും  പിന്നീട് ജീവിത പ്രശ്നമായും  മാറാം. മറ്റുകുട്ടികളുമായി  താരതമ്യപ്പെടുത്തി ചില മാതാപിതാക്കള്‍  സ്വന്തം കുട്ടിയെ  തരംതാഴ്ത്തി  പറയാറുണ്ട്.   അത് കുട്ടി കുടുതല്‍ മിടുക്കനാവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നതായിരിക്കാം. പക്ഷേ പലപ്പോഴും  ഈ താരതമ്യം കുട്ടിയുടെ  മനോബലം  കുറയ്ക്കുകയും അപകര്‍ഷതാബോധത്തിനിടയാക്കുകയും ചെയ്യും.   ഒരു വീട്ടില്‍ രണ്ടുകുട്ടികള്‍  ഉണ്ടെങ്കില്‍  രണ്ടുപേരുടെയും  രൂചി ഒരുപോലെയാകണമെന്നില്ല. ഒരാള്‍ക്ക്  പഠിപ്പിലാണ് അഭിരുചിയെങ്കില്‍  മറ്റേയാള്‍ക്ക്  സംഗീതത്തിലോ  സ്പോര്‍ട്സിലോ ആയിരിക്കും  കുടുതല്‍ അഭിരൂചി. അപ്പോള്‍ ഒരാളുടെ പഠനത്തിലെ സമാര്‍ത്ഥ്യം മറ്റേയാള്‍ക്ക് ഉണ്ടായെന്നു വരില്ല. കുട്ടിയുടെ രുചി (talent)അറിഞ്ഞ്  അതിനനുസരിച്ച്  അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയാണ്  മാതാപിതാക്കള്‍ ചെയ്യേണ്ടത്.  അല്ലാതെ പരീക്ഷയില്‍  മാര്‍ക്ക് കുറഞ്ഞാല്‍  മാര്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ കിട്ടിയ കുട്ടിയെ മാതൃകയാക്കിക്കാട്ടി  തന്റെ കുട്ടിയെ ശാസിക്കുന്നത്  അവരെ കൂടുതല്‍ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുകയായിരിക്കും ചെയ്യുക.

ഇന്നത്തെ പഠനരീതിയില്‍ വന്നിരിക്കുന്ന  വേറൊരു പ്രധാന പ്രശ്നം  ട്യൂഷന്‍ എന്ന ബിസിനസ്സാണ്.  ഒരു കാല്‍ നൂറ്റാണ്ടു  മുമ്പുവരെ  ട്യൂഷന്‍ ഇത്രയും വ്യാപകമായിരുന്നില്ല.  ചില കുട്ടികള്‍ക്ക്  ചില വിഷയങ്ങളില്‍  പുറകിലാകുമ്പോള്‍  മാത്രം ആ വിഷയങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി  ട്യൂഷന്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്താറുണ്ട്.  ഇന്നങ്ങനെയല്ല ഒരുവിധം എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും മിക്കവിഷയങ്ങള്‍ക്കും ട്യൂഷന്‍ ഉണ്ടാകും.  അതും സ്ട്രെസ്സിനൊരു കാരണമാകുന്നു. ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയുടെ  ദിനചര്യ  tution-school-tution-homework എന്ന  ഒരു ചക്രത്തിലാണ് ഈ  ശോല മേയഹല  കാരണം കുട്ടിക്ക്  ശാരീരിക – മാനസിക  വിശ്രമത്തിനോ  out door activites- നോ സമയം കിട്ടുന്നില്ല.   സ്ക്കുളും  ട്യൂഷനും  കഴിഞ്ഞ്  വരുമ്പോഴേക്കും കുട്ടി ക്ഷീണിച്ചിരിക്കും.  പിന്നെ പഠിക്കാനിരിക്കുമ്പോള്‍  ശ്രദ്ധിക്കാന്‍  സാധിക്കില്ല.   ഏകാഗ്രത  (concentration) കിട്ടുകയില്ല  കൂടാതെ ഈ മന: സംഘര്‍ഷം  പല അസുഖങ്ങള്‍ക്കും  കാരണമായേക്കാം.   തലവേദന, ഉറക്കിമില്ലായ്മ, വയറുവേദന പെട്ടെന്നു ദേഷ്യം  വരിക,  കാരണമില്ലാതെ  വഴക്കിടുക, കരയുക തുടങ്ങിയ ലക്ഷണങ്ങള്‍  അങ്ങനെയുള്ള  സ്ട്രെസ്സിന്റെ  ഫലമാകാം.  കാരണം മനസ്സിലാക്കി തക്കസമയത്ത്  പരിഹാരം കണ്ടില്ലെങ്കില്‍  വിഷാദ (  depression) രോഗത്തിനും  ആത്മഹത്യാ പ്രവണതക്കു പോലും ഇടയായേക്കാം.

* പഠിക്കാന്‍ ഒരു ടൈംടേബിള്‍ ഉണ്ടാക്കി അതിനനുസരിച്ച് പഠിക്കുക